Selr kastar ni?r byr?inni, en lag?i bjarnsvi?u til H?lfdanar. Hann hj? ? m?ti me? saxinu ok sundr svi?uskaptit ok af honum alla fingrna ? annarri hendi. Selr greip upp stein ok snarar at H?lfdani. Hann skauzt undan ok var? sv? n?r Sel, at hann greip ? t?nnina, er fram st?? ?r m?lastykkinu ? honum. Hann br? sv? hart vi?, at ?r honum gekk t?nnin. H?lfdan laust henni ? nasir Sel ok braut ? honum nefit ok allan tanngar?inn, ok var ?ursinn ?? engum l?kr nema sj?lfum s?r. Greip hann ?? til H?lfdanar ok kreisti sv? fast at s??um hans, at bl?? fell ?t um eyru hans ok nasir. H?lfdan l?k ?? Sel h?lkr?k, ok fell hann ? bak aptr. T?nn hans kom ? steinas?rvit, ok brotna?i einn steinninn. H?lfdan gat n? hvergi hr?rt sik. Rakkinn karlsnautr hlj?p ?? framan ? nasirnar ? Sel ok kl?ra?i ?r honum b??i augun. ?? var? H?lfdan lauss, ok hj? hann h?fu? af Sel ok kastar honum sv? ?t ? m??una, er ?ar fell n?r.

Hann gekk n? at hundinum ok m?lti til hans: «Aldri skal ?etta kefli ?r ??num kjapti ganga, nema ?? s?r m?r jafnhollr sem ?? varst ??r Sel.»

Hundrinn skrei? at honum ok sneri upp ? s?r maganum. H?lfdan t?k ?? keflit ?r kjapti honum. Hundrinn var? sv? feginn, at vatn rann ofan eptir tr?ninu ? honum. H?lfdan fekk s?r mat ok f?r s??an at sofa, en um morguninn bj?st hann ? burtu ok f?r ?angat til, at hann kom at leginum. Hundrinn Selsnautr rann fram me? vatninu, ?ar til at hann fann eina mosahr?gu. Hann krafsar sundr hr?guna, ok var ?ar ? b?tr. H?lfdan t?k hann ok f?r yfir l?ginn ok gekk eptir ?at ?ann dag til kvelds.